در سال 1932 اولین لیوان کاغذی دو تکه با روکش مومی تولید شد. سطح صاف آن را می توان با الگوهای مختلف نفیس چاپ کرد تا جلوه تبلیغاتی را بهبود بخشد. لیوان های کاغذی واکس زدن از یک طرف می تواند از تماس مستقیم بین نوشیدنی و کاغذ جلوگیری کند و از چسبندگی چسب محافظت کند و دوام لیوان کاغذی را افزایش دهد. از طرفی ضخامت دیواره جانبی را نیز افزایش می دهد که استحکام لیوان کاغذی را به میزان زیادی بهبود می بخشد و در نتیجه میزان کاغذ لازم برای ساخت لیوان های کاغذی قوی تر باعث کاهش هزینه های تولید می شود.
از آنجایی که لیوان های کاغذی موم دار تبدیل به ظروف نوشیدنی های سرد می شوند، مردم نیز امیدوارند که از ظرف مناسبی برای نگهداری نوشیدنی های گرم استفاده کنند. با این حال، نوشیدنی های داغ لایه موم روی سطح داخلی لیوان کاغذی را ذوب می کند و دهانه چسباندن چسب جدا می شود. بنابراین، لیوان های کاغذی با روکش موم عمومی برای نگهداری نوشیدنی های گرم مناسب نیستند.